Historia Łotewskich Sił Morskich 1919-1940 cz.1
W dniu 19 sierpnia 1940 roku Ronis został przejęty przez Radziecką Marynarkę Wojenną. Pierwszy jego radziecki dowódca objął stanowisko w dniu 3 października 1940 i w dniu 11 lutego następnego roku jednostka została przydzielona do 3 Dywizjonu 1 Brygady Okrętów Podwodnych w Lipawie.
Kiedy w czerwcu 1941 roku Niemcy zaatakowały ZSRR Ronis był w porcie wojennym w Lipawie gdzie przygotowywano go do przeglądu kapitalnego, który miały przeprowadzić zakłady „Tosmare”. W jego ramach miano dokonać przebudowy jednostki na pływającą stację ładowania baterii akumulatorów ponieważ od czasu przejęcia jej do służby uważano Ronis za „nieprzydatny do wykorzystania wojskowego”. Na okręcie nie było więc ani akumulatorów, ani paliwa, a wyposażenie morskie i amunicję również zdeponowano na lądzie.
Nocą 24 czerwca 1941 roku, kiedy walki docierały niemal na peryferie okrążonego miasta, Ronis został wysadzony w powietrze aby uniknąć przejęcia przez wroga okrętu, którego załoga dołączyła następnie do obrońców Lipawy. Miasto zostało zajęte przez Niemców w dniu 30 czerwca.
Spidola – Zbudowany przez Ch. & At. Augustin Normand w Le Havre. Jego losy są zupełnie identyczne jak Ronis, z wyjątkiem daty wodowania 6 października 1926 roku.
Uwagi:
Maksymalna głębokość zanurzenia 50 m. Podwójne, obrotowe wyrzutnie torpedowe były zamontowane przed i za kioskiem w obudowie ponad kadłubem sztywnym. Okręty były skomplikowane i niezadowalające w eksploatacji. Jak się okazało, nawet po kilkumiesięcznym przeszkoleniu nie były ich w stanie obsługiwać załogi radzieckie. Zostały więc przez nie zatopione przed wkroczeniem Niemców do Lipawy.
W 1996 roku oficerowie łotewscy przekazali informację, że w 1943 roku Niemcy wydobyli jeden z tych okrętów. Zatopili go jednak ponownie w 1944 roku zanim nacierające oddziały radzieckie zajęły Lipawę.
Viesturs, Imanta – trałowce
Viesturs – Zbudowany w Chantiers Dubigeon w Nantes, wodowany w dniu 27 maja 1926 roku. Wcielony do radzieckiej Floty Bałtyckiej w dniu 19 sierpnia 1940 roku z pozostawioną nazwą. Przemianowany w dniu 17 października tego samego roku na T-298 jednostka, w dniu 25 lipca 1941 roku ponownie zmieniła nazwę na Tralszczik Nr 57. Okręt operował w osłonie pierwszego konwoju ewakuacyjnego, który opuścił Tallin w dniu 28 sierpnia 1941 roku i w dniu 7 września tego roku znów go przemianowano na: Tralszczik Nr 51. Następnie okręt kontynuował działania trałowe w Zatoce Fińskiej, przy czym w dniu 29 sierpnia 1944 roku powrócił do poprzedniej nazwy: T-298.
Przetrwawszy wojnę, od 15 lutego 1946 roku jednostka została przydzielona do Północnej Floty Bałtyckiej i po przebudowie, w dniu 7 lutego 1948 roku została przeklasyfikowana na okręt hydrograficzny z nową nazwą Travers. Wycofany ze służby w dniu 28 stycznia 1959 roku, przeznaczony na złom.
Imanta – Zbudowany przez Augustin Normand w Le Havre, wodowany w dniu 11 sierpnia 1926 roku. Wcielony do radzieckiej Floty Bałtyckiej w dniu 19 sierpnia 1940 roku. Pierwotną nazwę Imanta pozostawiono do 17 października 1940 roku, kiedy to zmieniono ją na T-299. Okręt zatonął w dniu 1 lipca 1941 roku po poderwaniu się na minie w zatoce Tagalaht na wyspie Saarema (Serama), na pozycji 58o41’2”N; 22o22’0”E.
Następujące jednostki były także wykorzystywane jako trałowce, chociaż tylko w czasie Wojny o Niepodległość i tylko przez krótki okres. Wcześniej, miały one często ciekawą historię, która w latach po Wojnie o Niepodległość była mniej interesująca.
Przeczytaj też:
Cataliny – mordercy niemieckich U-Bootów cz.1
Ciekawostka historyczna – Co to jest – Czarna dziura atlantycka?
Ciekawostka historyczna – Dlaczego niemieckie U-Booty nazywano „pływającymi karawanami”?
