Tagged: I wojna światowa

Wyrzucanie niebezpiecznych substancji do morza. / Zdjęcie: naturphilosophie.co.uk 0

Polskie działo neutronowe pozwoli bezpiecznie badać dno morskie

Na dnie wielu mórz i oceanów zalegają setki tysięcy niebezpiecznych substancji zarówno z czasów I i II wojny światowej oraz zimnej wojny jak i czasów współczesnych. Ekolodzy morscy często podnoszą alarm informując o niebezpiecznych materiałach poniemieckich zalegających dno morskie z gazem musztardowym, tabunem, amunicją czy materiałami wybuchowymi zatopionymi po wojnie przez Związek Radziecki. Tylko w samej cieśninie Skagerrak zatopiono, co najmniej 150 tysięcy ton BST broni chemicznej.

Niemiecki okręt podwodny U 38 u wybrzeży Bosforu. / Zdjęcie: zbiory Anatol Taras 1

U-booty Kajzera na Morzu Czarnym cz. II

31 maja na Morze Czarne wpłynał drugi duży niemiecki okręt podwodny U 38 (zbud. 1914), należący do tego samego typu co U 33. Okręt dotarł do Stambułu z Adriatyku 23 maja. Admirał Souchon napisał w swoim dzienniku, że przerwanie się 2 dużych okrętów podwodnych przez zapory minowe na podejęciu do Dardaneli graniczyło z cudem. Okrętem dowodził KL Max Valentiner 10, jeden z niemieckich rekordzistów w zakresie zatapiania tonażu.

Niemiecki mały okręt podwodny UB 7 przerzuconyu na Morze Czarne z baz austro-węgierskich na Adriatyku. / Zdjęcie: zbiory Władymir Zabłockij 0

U-booty Kajzera na Morzu Czarnym cz. I

Wśród eksponatów tureckiego muzeum marynarki wojennej (Deniz Muzeis) w Stambule znajduje się jeden zupełnie nietypowy eksponat. Na otwartym placu przed muzeum, podobnie jak to ma miejsce we wszystkich muzeach morskich świata stoją stare działa, reflektory, miny, pociski, wyrzutnie torpedowe z okrętów różnych epok oraz… najprawdziwszy okręt podwodny niemiecki UB 46 z okresu pierwszej wojny światowej. Dokładnie nie cały okręt, lecz tylko jego szkielet w postaci trzech dużych fragmentów dziobowej części kadłuba oraz kiosku, posadowionych na betonowym cokole i na sztywno połączonych ściągaczami. To wszystko, co pozostało z niemieckiego U-boota po wejściu na rosyjską zagrodę minową u wylotu Bosforu w dniu 7 grudnia 1916 roku.

Krążownik lekki Königsberg w bazie Świnoujście. / Zdjęcie: zbiory Jarosław Malinowski 0

Baza Kriegsmarine w Świnujściu

Strategiczne położenie ujścia Świny do morza zauważono już we wczesnym średniowieczu. Niewielkie fortyfikacje obronne wznosili tutaj Słowianie, później Szwedzi i Prusacy. Od 1747 r. Świnoujście zaczęło funkcjonować jako port morski. W 1918 r. rozpoczęto zakrojone na szeroką skalę prace budowlane obejmujące zabezpieczenie portu kamiennymi falochronami oraz umocnienie nabrzeży kanału portowego. Blokada portu, przeprowadzona w 1848 r. przez flotę duńską, przełamana zwycięską bitwą morską przez flotę Królestwa Prus koło półwyspu Jasmund na Rugii, stała się faktycznie momentem początkowym w przekształceniu portu w twierdzę i bazę marynarki.

Kanonierka Virsaitis ze stojącymi u jej burty trałowcami Imanta i Viesturs. Na fotografii widoczne różnice między obydwoma trałowcami. Viesturs nosił jako wyróżnik dwa białe pasy na kominie, Imanta miała pojedynczy biały pas. Ponadto, różnej wysokości były nawiewniki obydwu okrętów, te na Viesturs były wyższe. / Zdjęcie: zbiory Dmitry Dmitryev 0

Historia Łotewskich Sił Morskich 1919-1940 cz.1

Po wyzwoleniu Rygi spod okupacji bolszewickiej przez wojska łotewskie i  niemieckie pod koniec kwietnia 1919 roku miała miejsce próba zmiany rządu tymczasowego. W Rydze został powołany wspierany przez Niemców rząd pod przywództwem Andrievsa Niedra. Do  lipca 1919 roku w  północnej Łotwie walczyły także oddziały estońskie kontynuujące operację przeciwko armii Niemców Bałtyckich (Landeswehry).

Załoga niemieckiego okrętu podwodnego typu UC-1 na pokładzie. Okręty podwodne tego typu były wykorzystywane głównie do stawiania pól minowych. / Zdjęcie: commons.wikimedia.org 0

Ciekawostka historyczna – Okręt podwodny bez torped

Witold RYCHTER Podczas I wojny światowej Kaiserliche Marine (Cesarska Marynarka Wojenna) wraz z admirałem Tirpitzem na czele podjęła decyzję o budowie nowego typu okrętów podwodnych małych stawiaczy min opracowanych przez Inspektorat Torped pod kierunkiem...

0

Konkurs – Na Zachodzie Bez Zmian

KONKURS ZAKOŃCZONY Gratulujemy zwycięzcom: Pani Sylwii z Kowalewa Pomorskiego i Pani Katarzynie z Elbląga. Nagrody prześlemy pocztą. Witamy wszystkich miłośników historii oraz marynistyki. Zapraszamy do wspólnej zabawy, której celem jest pogłębianie wiedzy historycznej. W...

Okręty podwodne I 51 oraz I 52 w czasie jednego z rejsów szkoleniowych. / Zdjęcie: zbiory Shizuo Fukui 0

Geneza, rozwój i doktryna wykorzystania japońskich okrętów podwodnych

Początek XX wieku to okres w którym Japonia rozwija szereg planów strategicznych w których Stany Zjednoczone są traktowane jako główny przeciwnik. Plan ten określony jako Imperialna Polityka Obronna (Kokubo Hoshin) opracowany został w 1901 roku mając swe wznowienia w latach 1910, 1912, 1928 i 1934 roku. Każde kolejne wydanie było odpowiednio aktualizowane, lecz dogłębne studium rozpoczęto w 1918 roku gdy pojawiły się nowe problemy obronne po zakończeniu I wojny światowej.

Rada Czterech na konferencji pokojowej po I wojne światowej w Paryżu, 27 maja 1919 (od lewej) Premier David Lloyd George (Wielka Brytania), premier Vittorio Emanuele Orlando (Włochy), premier Georges Clemenceau (Francja), prezydent Woodrow Wilson (USA). / Zdjęcie: Edward N. Jackson (US Army Signal Corps) 0

Łamanie Traktatów Wersalskich przez Niemcy

Traktaty Wersalskie miały zapewnić pokój na świecie. Ich podpisanie przez strony walczące znacząco ograniczały ich potencjał militarny, a w przypadku Niemiec praktycznie eliminowały ten kraj z grona państw europejskich posiadających silną i nowoczesną flotę wojenną. Niestety podpisując traktaty nie zadbano należycie o mechanizmy kontrolne, które jak pokazały Niemcy można było w dość prosty sposób omijać.

HMHS „Llandovery Castle”. / Zdjęcie: domena publiczna 0

Zatopienie HMHS Llandovery Castle – zbrodnia na morzu

W 1914 roku wybuchła I wojna światowa, która stała się konfliktem globalnym obejmującym niemal cały świat. Państwa, które walczyły ze sobą przeniosły rywalizację na akweny morskie. Dwa rywalizujące sojusze militarne Trójporozumienie i Trójprzymierze starły się również na morzach i oceanach.

Przed wybuchem wojny w 1905 roku powstały przepisy zwane konwencją genewską i konwencją haską, które miały zapewnić godne traktowanie jeńców wojskowych oraz cywilów podczas konfliktów zbrojnych. Niestety jak czas pokazał przepisy konwencji genewskiej i haskiej były łamane i dochodziło do ludobójstwa i zbrodni. Jednym z takich wydarzeń było zatopienie w 1918 r. okrętu szpitalnego HMHS Llandovery Castle.

I WOJNA ŚWIATOWA 1914-1918. HISTORIA MILITARNA PETER HART 0

Konkurs pt. HISTORIA może być ciekawa – „I WOJNA ŚWIATOWA 1914-1918. HISTORIA MILITARNA”

Zapraszamy na konkurs z cyklu „Historia może być ciekawa”, w którym do wygrania książka PETERA HARTA pt. I WOJNA ŚWIATOWA 1914-1918.HISTORIA MILITARNA. Konkurs Organizowany jest przez witrynę internetową Okręty Podwodne Świata (www.okretypodwodne.edu.pl) oraz Wydawnictwo...