Category: I Wojna Światowa

Niemiecki okręt podwodny U 38 u wybrzeży Bosforu. / Zdjęcie: zbiory Anatol Taras 0

I Wojna Światowa / Warto przeczytać

U-booty Kajzera na Morzu Czarnym cz. II

31 maja na Morze Czarne wpłynał drugi duży niemiecki okręt podwodny U 38 (zbud. 1914), należący do tego samego typu co U 33. Okręt dotarł do Stambułu z Adriatyku 23 maja. Admirał Souchon napisał w swoim dzienniku, że przerwanie się 2 dużych okrętów podwodnych przez zapory minowe na podejęciu do Dardaneli graniczyło z cudem. Okrętem dowodził KL Max Valentiner 10, jeden z niemieckich rekordzistów w zakresie zatapiania tonażu.

Niemiecki mały okręt podwodny UB 7 przerzuconyu na Morze Czarne z baz austro-węgierskich na Adriatyku. / Zdjęcie: zbiory Władymir Zabłockij 0

I Wojna Światowa / Warto przeczytać

U-booty Kajzera na Morzu Czarnym cz. I

Wśród eksponatów tureckiego muzeum marynarki wojennej (Deniz Muzeis) w Stambule znajduje się jeden zupełnie nietypowy eksponat. Na otwartym placu przed muzeum, podobnie jak to ma miejsce we wszystkich muzeach morskich świata stoją stare działa, reflektory, miny, pociski, wyrzutnie torpedowe z okrętów różnych epok oraz… najprawdziwszy okręt podwodny niemiecki UB 46 z okresu pierwszej wojny światowej. Dokładnie nie cały okręt, lecz tylko jego szkielet w postaci trzech dużych fragmentów dziobowej części kadłuba oraz kiosku, posadowionych na betonowym cokole i na sztywno połączonych ściągaczami. To wszystko, co pozostało z niemieckiego U-boota po wejściu na rosyjską zagrodę minową u wylotu Bosforu w dniu 7 grudnia 1916 roku.

Kanonierka Virsaitis ze stojącymi u jej burty trałowcami Imanta i Viesturs. Na fotografii widoczne różnice między obydwoma trałowcami. Viesturs nosił jako wyróżnik dwa białe pasy na kominie, Imanta miała pojedynczy biały pas. Ponadto, różnej wysokości były nawiewniki obydwu okrętów, te na Viesturs były wyższe. / Zdjęcie: zbiory Dmitry Dmitryev 0

I Wojna Światowa / II Wojna Światowa / Warto przeczytać

Historia Łotewskich Sił Morskich 1919-1940 cz.1

Po wyzwoleniu Rygi spod okupacji bolszewickiej przez wojska łotewskie i  niemieckie pod koniec kwietnia 1919 roku miała miejsce próba zmiany rządu tymczasowego. W Rydze został powołany wspierany przez Niemców rząd pod przywództwem Andrievsa Niedra. Do  lipca 1919 roku w  północnej Łotwie walczyły także oddziały estońskie kontynuujące operację przeciwko armii Niemców Bałtyckich (Landeswehry).

Załoga niemieckiego okrętu podwodnego typu UC-1 na pokładzie. Okręty podwodne tego typu były wykorzystywane głównie do stawiania pól minowych. / Zdjęcie: commons.wikimedia.org 0

Ciekawostki historyczne / I Wojna Światowa / Warto przeczytać

Ciekawostka historyczna – Okręt podwodny bez torped

Witold RYCHTER Podczas I wojny światowej Kaiserliche Marine (Cesarska Marynarka Wojenna) wraz z admirałem Tirpitzem na czele podjęła decyzję o budowie nowego typu okrętów podwodnych małych stawiaczy min opracowanych przez Inspektorat Torped pod kierunkiem...

Pancernik Nagato – okręt flagowy admirała Yamamoto Isoraku, naczelnego dowódcy Połączonej Floty. / Zdjęcia: zbiory Shizuo Fukui 0

I Wojna Światowa / II Wojna Światowa / Warto przeczytać

Organizacja Połączonej Floty 6 grudnia 1941 roku

Połączona Flota (jap. Rengō Kantai) stanowiła główną pięść uderzeniową Japońskiej Marynarki Wojennej (jap. Nippon Kaigun). Formacja ta została powołana po raz pierwszy dla potrzeb wojny chińsko-japońskiej z lat 1894-1895, jednak po jej zakończeniu została rozformowana. Wizja nowej wojny, tym razem japońsko-rosyjskiej skłoniła Japończyków do jej reaktywacji 15 grudnia 1903 roku. Później jeszcze kilkakrotnie była rozwiązywana, na trwałe utworzono ją 1 grudnia 1922 roku. Odtąd istniała już nieprzerwanie do zakończenia II wojny światowej, dzieląc swój kres z końcem dotychczasowych dziejów Cesarskiej Marynarki Wojennej.

Okręty podwodne I 51 oraz I 52 w czasie jednego z rejsów szkoleniowych. / Zdjęcie: zbiory Shizuo Fukui 0

I Wojna Światowa / II Wojna Światowa / Warto przeczytać

Geneza, rozwój i doktryna wykorzystania japońskich okrętów podwodnych

Początek XX wieku to okres w którym Japonia rozwija szereg planów strategicznych w których Stany Zjednoczone są traktowane jako główny przeciwnik. Plan ten określony jako Imperialna Polityka Obronna (Kokubo Hoshin) opracowany został w 1901 roku mając swe wznowienia w latach 1910, 1912, 1928 i 1934 roku. Każde kolejne wydanie było odpowiednio aktualizowane, lecz dogłębne studium rozpoczęto w 1918 roku gdy pojawiły się nowe problemy obronne po zakończeniu I wojny światowej.

Rada Czterech na konferencji pokojowej po I wojne światowej w Paryżu, 27 maja 1919 (od lewej) Premier David Lloyd George (Wielka Brytania), premier Vittorio Emanuele Orlando (Włochy), premier Georges Clemenceau (Francja), prezydent Woodrow Wilson (USA). / Zdjęcie: Edward N. Jackson (US Army Signal Corps) 0

I Wojna Światowa / Warto przeczytać

Łamanie Traktatów Wersalskich przez Niemcy

Traktaty Wersalskie miały zapewnić pokój na świecie. Ich podpisanie przez strony walczące znacząco ograniczały ich potencjał militarny, a w przypadku Niemiec praktycznie eliminowały ten kraj z grona państw europejskich posiadających silną i nowoczesną flotę wojenną. Niestety podpisując traktaty nie zadbano należycie o mechanizmy kontrolne, które jak pokazały Niemcy można było w dość prosty sposób omijać.

Łodzie latające Curtiss H-16 (na lądzie) i HS-1L (na wodzie) w bazie Pensacola na Florydzie, 1918 rok. / Zdjęcie: NH&HC 0

I Wojna Światowa / Warto przeczytać

Amerykańskie skrzydła nad europejskimi wodami czyli Amerykańskie lotnictwo morskie w I Wojnie Światowej

W dniu 14 listopada 1910 r. cywilny pilot Eugene Ely wystartował samolotem konstrukcji Curtissa z platformy ustawione na dziobie krążownika Birmingham. Start był udany, choć odnotować należy, że ledwo ledwo – maszyna musnęła kołami powierzchnię wody, tak, że spryskane zostały gogle pilota! Dwa miesiące później, w dniu 18 stycznia 1911 r., Ely lądował na pokładzie okrętu, a ściślej na platformie, którą ustawiono na rufie krążownika Pennsylvania (krążownik pancerny, nie mylić z późniejszym okrętem liniowym o tej samej nazwie).

HMHS „Llandovery Castle”. / Zdjęcie: domena publiczna 0

I Wojna Światowa / Warto przeczytać

Zatopienie HMHS Llandovery Castle – zbrodnia na morzu

W 1914 roku wybuchła I wojna światowa, która stała się konfliktem globalnym obejmującym niemal cały świat. Państwa, które walczyły ze sobą przeniosły rywalizację na akweny morskie. Dwa rywalizujące sojusze militarne Trójporozumienie i Trójprzymierze starły się również na morzach i oceanach.

Przed wybuchem wojny w 1905 roku powstały przepisy zwane konwencją genewską i konwencją haską, które miały zapewnić godne traktowanie jeńców wojskowych oraz cywilów podczas konfliktów zbrojnych. Niestety jak czas pokazał przepisy konwencji genewskiej i haskiej były łamane i dochodziło do ludobójstwa i zbrodni. Jednym z takich wydarzeń było zatopienie w 1918 r. okrętu szpitalnego HMHS Llandovery Castle.

Deutschland (U-155). / Zdjęcie: Voyage of the Deutschland, the first merchant submarine. By Captain Paul König. - New York: Hearst's International Library Co., 1916 0

I Wojna Światowa / Warto przeczytać

Deutschland – podwodny statek handlowy

Podczas I wojny światowej Wielka Brytania wprowadziła blokadę ekonomiczną Niemiec, która pod koniec drugiego roku wojny w 1915 roku spowodowała znaczne trudności w zaopatrzeniu przemysłu zbrojeniowego w niezbędne importowane surowce. Taka sytuacja spowodowała w kręgach rządowych oraz handlowych Cesarstwa podjęcie decyzji o budowie podwodnych statków handlowych będących łamaczami brytyjskiej blokady.

Nietypowe zdjęcie Bibera przedstawiające w jaki sposób wymyślano kamuflaż tak by nie był widoczny peryskop. Tutaj próbowano ukryć go w imitacji gniazda ptaków. “/ Zdjęcie: www.thelincolnshireregiment.org 0

I Wojna Światowa / Warto przeczytać

Bibery w akcji

Działania podwodnych sił specjalnych w okresie II wojny światowej, mimo pozornej ilości materiałów, nie są tak na dobrą sprawę szerzej znane. O jednej z takich akcji, która jednak nie doszła do skutku z powodu fatalnych usterek technicznych, poświęcony jest niniejszy artykuł.