Historia Łotewskich Sił Morskich 1919-1940 cz.1
3. ŁOTEWSKIE OKRĘTY WOJENNE
3.1 Marynarka Wojenna
O – mała kanonierka
Były ryski holownik zbudowany w 1915 roku. Zajęty przez Bolszewików i zmobilizowany przez jednostki obrony terytorialnej [Landeswehr] Niemców Bałtyckich jako łódź łącznikowa O. Zwrócona przez Niemców Łotwie w listopadzie 1918 roku i wiosną następnego roku wprowadzona do służby w siłach morskich łotewskiego rządu Andrievsa Niedra z pozostawionym oznaczeniem O. Już latem 1919 roku zdobyta w Daugavgrīva (Bolderāja) przez wojska estońskie prowadzące operację przeciwko armii Niemców Bałtyckich w północnej Łotwie.
O została przeprowadzona do Tallina i we wrześniu 1919 roku wcielona do floty estońskiej jako kanonierka i trałowiec pod nazwą Meeme. Wykazywana w służbie w 1920 roku. Podczas trałowania koło wyspy Naissaari w dniu 14 listopada 1924 roku pod jej rufą eksplodowała zaplątana w trale mina. Zachowująca pływalność Meeme została wzięta na hol. Ostatecznie jednak zatonęła u północno-zachodniego krańca Naissaari.
Virsaitis – kanonierka
Zbudowany przez A. G. Neptun w Rostoku dla Cesarskiej Marynarki Niemiec jako trałowiec floty M 68 (numer stoczniowy 382), wodowany 25 lipca 1917 roku i wprowadzony do służby 6 października 1917 roku. W dniu 29 października tego samego roku poderwawszy się na minie u ujścia rzeki Daugava zatonął na płytkich wodach u brzegów Daugavgrīva. Żywotnie ważne przedziały okrętu pozostały przy tym nienaruszone.
Podniesiony przez łotewskich Bolszewików w 1918 roku, M 68 został przeprowadzony na remont do Rygi i w styczniu 1919 roku wcielony do łotewskiej Flotylli Radzieckiej jako okręt dowodzenia Sarkana Latviya. Zdobyty w Rydze w maju 1919 roku przez oddziały korpusu niemieckiego, itis zachowując przy tym część wyposażenia do trałowania.
W lipcu 1924 roku kanonierka miała honor podniesienia z wody piątej maszyny lotnictwa morskiego Hanriot HaD-17E2 zakupionej we Francji i przywiezionej do Lipawy przez parowiec Stella oraz przetransportowania go do Rygi gdzie został wprowadzony do służby w dniu 30 lipca.
W lipcu tego roku został wcielony do Flotylli nacjonalistów litewskich, która w dniu 10 sierpnia stała się Dywizjonem Morskim Sił Zbrojnych Republiki Łotwy. Po rozszerzonym remoncie kapitalnym, w dniu 12 czerwca 1921 roku okręt został wprowadzony do służby jako kanonierka Virsa.
W dniu 19 sierpnia 1940 roku Virsaitis została wcielona do Radzieckiej Floty Bałtyckiej jako trałowiec i 17 października tego samego roku przemianowana na T-297. W dniu 25 lipca 1941 roku jednostkę przeklasyfikowano na eskortowiec, przy czym powróciła ona do swej starej nazwy – Virsaitis. Od listopada okręt uczestniczył w ewakuacji radzieckiego garnizonu Hanko. Podczas osłony konwoju ewakuacyjnego w dniu 3 grudnia tego roku poderwał się na minie i zatonął (na pozycji 59o54’5”N; 25o29’0”E), ze znacznymi startami w ludziach.
Uwaga:
W nieznanym okresie zdemontowano parę żurawików łodziowych usytuowaną w prawoburtowej części pokładu rufowego montując na pokładzie działo kalibru 75 mm.
Ronis, Spīdola – okręty podwodne, typ „Loire-Simonot”
Ronis – Zbudowany przez S.A. des Ateliers & Chantiers de la Loire w Nantes. Jego stępkę położono w 1925 roku, okręt wodowano w dniu 1 lipca 1926 roku i wprowadzono do służby w 1927 roku.
——————–
2 FECH – Feldeisenbahnchef – organizacja transportu kolejowego Armii Niemieckiej. Jej pełna nazwa: „Chef des Feldeisenbahnwesens, Abteilung Schiffahrt”
Przeczytaj też:
Cataliny – mordercy niemieckich U-Bootów cz.1
Ciekawostka historyczna – Co to jest – Czarna dziura atlantycka?
Ciekawostka historyczna – Dlaczego niemieckie U-Booty nazywano „pływającymi karawanami”?
