Operacja „Ostfront” cz. 3
Wykończyć torpedami
Po zmianie kursu na zachodni, o godz. 19.15 Belfast otworzył ogień z odległości 17000 yardów z całej burtowej baterii dział. Po wystrzeleniu 5 pełnych salw o godz. 19.19 (względnie o 19.20) Jamaica i Belfast otrzymały rozkaz przeprowadzenia ataku torpedowego3.
W tym celu Belfast zmienił kurs na południowy i o godz. 19.26 (względnie o 19.27) z prawoburtowej wyrzutni odpalił trzy torpedy. Cel znajdował się w odległości 5700 m i w namiarze 170º. Na jego pokładzie nie zaobserwowano żadnych trafień. Wobec tego admirał Burnett nakazał ponowienie ataku z lewoburtowej wyrzutni. W tym celu okręt wykonał zwrot na lewą burtę i zaczął zataczać koło.
W międzyczasie rozkaz ten dotarł na mostek Jamaica. Dowódca krążownika kapitan J.Hughes-Hallett nakazał przerwanie ognia i rozpoczęcie manewrów zajęcia dogodnej pozycji do ataku. Obsługa lewoburtowej wyrzutni zameldowała pełną gotowość, po czym o 19.25 odpalono z niej trzy torpedy (trzecia torpeda nie odpaliła z powodu usterki wyrzutni i pozostała w aparacie torpedowym). Torpedy skierowały się do odległego o 3200 m ledwo poruszającego się celu. Jednakże żadna z nich nie osiąga burty niemieckiego pancernika. Natychmiast po ataku Jamaica rozpoczęła ostrzeliwać cel z dział kaliber 152 i 102 mm, widoczny na radarze w odległości 3200 m. Na wrogim okręcie zaobserwowano wiele trafień i bezpośrednią odpowiedź jego sprawnej artylerii. Pociski 150 mm (?) i 88 mm spadły jednak zbyt daleko od burt Jamaica. Jednocześnie krążownik rozpoczął zwiększenie dystansu od niemieckiego pancernika i zrobił zwrot celem przygotowania się do kolejnego ataku, tym razem z prawoburtowej wyrzutni torpedowej.
Ranny pancernik płynął już z prędkością tylko 5 w, lecz jeszcze wykonując manewry. Zrobił zwrot na lewą burtę i dużym łukiem wszedł na kurs południowo-zachodni. O godz. 19.27 z dużej odległości 5700 m Belfast wystrzelił do niego 3 torpedy. Żadna z nich nie osiągnęła celu. O 19.28 prędkość pancernika wynosiła 5 w.
Na placu boju pojawiły się kolejne okręty. Z północy nadciągnęły 4 niszczyciele z 36 dywizjonu. Tymczasem niszczyciele Musketeer i Matchless podeszły do celu z lewej burty, a Opportune i Virago z prawej od rufy. Pancerny kolos osiągał wówczas prędkość tylko 3 w. Posiadał bardzo duży przechył na prawą burtę i zniszczony dziób, który pogrążony był w wodzie. Pierwszy przeprowadził atak niszczyciel Opportune o godz. 19.31, gdy odległość od celu wyniosła 1900 m. Wystrzelił 4 torpedy, lecz żadna nie osiągnęła celu. Dwie minuty później ponowił atak i wystrzelił kolejne 4 torpedy z odległości 2300 m. Ponownie bez rezultatu. W tym samym czasie (19.33) Musketeer wystrzelił 4 torpedy z odległości 900 m, uzyskując trzy trafienia (1 prawdopodobne), zaobserwowane pomiędzy kominem a masztem bojowym. Minutę później (19.34) atak przeprowadził Virago z odległości 2600 m. Wystrzelił 7 torped, z których dwie trafiły w cel. O godz. 19.37 Jamaica przeprowadziła ostatni atak torpedowy w kierunku tonącego okrętu. Z odległości 3400 m wystrzeliła 3 torpedy, z których dwie trafiły w sterburtę. Wówczas pancernik znajdywał się za ogromną ciemną, chmurą dymu i nie był widziany przez atakujące go okręty. Wszystkie ostatnie trafienia były uznane według usłyszanych eksplozji.
Płonący pancernik już nie odpowiadał na liczny ogień artyleryjski. Liczne pożary i gęsta chmura dymu spowija jego kadłub. Słychać było liczne eksplozje. O 19.45 (względnie o 19.40) na alianckich okrętach usłyszano silny wybuch. Prawdopodobnie wybuchła jedna z komór amunicyjnych. Po trzech minutach pociski oświetlające z Belfasta nie odnalazły już celu. Scharnhorst zatonął na przybliżonej wówczas pozycji 72º16’N i 28º41’E.
Niszczyciele i krążowniki rozpoczęły natychmiast poszukiwania ocalałych rozbitków. Skorpion uratował 30 marynarzy, Matchless 6 marynarzy. Nie odnaleziono żadnego oficera. Jedynie Skorpion natrafił na komandora Hintze, który już był martwy i jeszcze żywego pierwszego oficera komandora porucznika Dominika, który zdołał chwycić się liny ratunkowej z niszczyciela, lecz nie zdołał jej utrzymać. Na pancerniku zginęło razem 1858 członków załogi. Poszukiwania rozbitków trwały jeszcze przez kolejną godzinę przez Norfolka i Belfasta.
——————–
2. Rozkaz dla U-Bootów brzmiał: „Największą prędkością natychmiast kierować się do kwadratu AC 4940”.
3. Wydany rozkaz o godz. 19.19 o treści „Finish her off with torpedos” (Wykończyć torpedami) został także rozszyfrowany przez B-Dienst.
Zobacz też:
Deutschland – podwodny statek handlowy
Ciekawostka historyczna – Okręt podwodny bez torped
Cataliny – mordercy niemieckich U-Bootów cz.1
Cataliny – mordercy niemieckich U-Bootów cz.2
Ciekawostka historyczna – Czym tak naprawdę jest Termoklina?