Baza Kriegsmarine w Świnujściu

Print Friendly, PDF & Email

Magazyny paliwowe

  • duże magazyny w rejonie Basenu Południowego
  • duże zbiorniki w rejonie dzisiejszej Bazy Paliwowej (Warszów {Ostswine})
  • duża liczba mniejszych zbiorników w rejonie bazy paliwowej wybudowane w okresie 1943/44.

Stocznia Ernst Burmester Schiffswerft KG Swinemunde

Stocznia Burmester Werft była przed wojną dużym zakładem szkutniczym świadczącym usługi dla floty rybackiej i żeglarstwa jachtowego. Po wcieleniu w system MAUREB rozpoczęła produkcją kutrów trałowych oraz KFK. W czasie wojny powiększyła się o tzw. dok i kompleks przemysłowy Mowenhaken (Czajczyn).

Duże zapotrzebowanie na małe kutry wielozadaniowe (KFK) wymusiło podjęcie decyzji o budowie kompleksu stoczniowego specjalizującego się tylko w tego typu produkcji (KFK Werft). Wiosną 1942 r. rozpoczęto prace w Mowenhaken nad obiektami potowymi i stoczniowymi. Zakład stał się największym przedsiębiorstwem w Świnoujściu oraz jednym z głównych ośrodków przemysłowych produkujących kutry KFK. Powstały w niej kutry o numerach 138-237, 243-411, 462-561, 613-6364. 12 marca 1945 obiekty stoczni zostały całkowicie zniszczone podczas nalotu alianckich bombowców.

W stoczni odbywała się także produkcja kutrów trałowych w ramach Räumboot–Werft stoczni Burmestera. Prace nad nimi prowadzono w tzw. doku na Warszowie. Po wojnie basen został zasypany jako nabrzeże Świnoportu.

Widok powojenny z przystani paliwowej na nabrzeże zaopatrzeniowe. Na widocznej wieży budynku znajdowało się stanowisko przeciwlotniczych “Vierlingów”. / Zdjęcie: fot. Przemysław Federowicz
Widok powojenny z przystani paliwowej na nabrzeże zaopatrzeniowe. Na widocznej wieży budynku znajdowało się stanowisko przeciwlotniczych “Vierlingów”. / Zdjęcie: fot. Przemysław Federowicz

Stocznia miejska – Bauhafen (Basen Północny)

Od momentu swego powstania w 1890 r. obiekty stoczni oraz jej basen przeszły wiele przeobrażeń, jednakże zadania jej stawiane pozostawały niezmienne. Od początku stocznia jako duży zakład przemysłowy związana była z ciągłym rozwojem portu. Tutaj dokonywano wszelkich napraw i remontów pływającego taboru portowego. W okresie II w. ś. stocznia w dalszym ciągu realizowała swoje zadania, lecz jej priorytetowe cele związane były z marynarką wojenną. Zewnętrzne nabrzeża od początku XX wieku służyły jako baza dla dużych okrętów. Zabezpieczeniem ich był rząd podwójnych sieci przeciwtorpedowych5.

Baterie zaporowe, przeciwlotnicze i nadbrzeżne oraz szkoły marynarki

Po zakończeniu I wojny światowej twierdza w Świnoujściu posiadała 9 rożnego kalibru baterii nadbrzeżnych. W 1920 r. został sformowany 3 Oddział Artylerii Marynarki (III. Marine-Artillerie-Abteilung) podporządkowany dowódcy twierdzy (Festungkommandant), który od tej pory zajmował się obrona artyleryjska bazy. W styczniu 1927 r. na obszarze Świnoujścia funkcjonowało sześć baterii nadbrzeżnych:

  • Westbatterie 4 x 150 mm
  • Plantagenbatterie 4 x 210 mm
  • Strandbatterie 4 x 150 mm
  • Hafenbatterie 4 x 150 mm
  • Ostbatterie 4 x 150 mm6
  • Forstbatterie 6 x 210mm6

W połowie lat trzydziestych rozpoczęto projektowanie nowych baterii nadbrzeżnych mających zapewnić ochronę rozwijającemu się portowi wojennemu. III. M. A. A został rozwiązany 26 sierpnia 1939 roku, a w jego miejscu powstały (26 sierpnia 1939) r.: 3 Rezerwowy Oddział Artylerii (3. Ersatz-Artillerie-Abteilung), Marine-Artillerie-Abteilung 123, Marine-Flak-Abteilung 223 oraz 233. Oddziały te zostały podporządkowane dowódcy obrony Pomorza (Küstenbefehlshaber Pommern).

Baterie plot (Flakbatterie)

Według wytycznych baterie plot były umieszczane w głębi lądu. Standardowo każda z nich posiadała 4 działobitnie dla dział 88 mm (później 105 mm S. K. C/32) oraz 2 stanowiska dla artylerii osłonowej 20 mm Flak C/30 (później 4 x 20 Vierling C/38). Baterie posiadały główne oraz zapasowe stanowiska kierowania ogniem z dalmierzami o bazie 4 metrów. Pod koniec wojny przy bateriach wybudowano polowe stanowiska dla dział 105 i 20 mm, a także przystosowano je do obrony lądowej budując transzeje, stanowiska dla moździerzy i karabinów maszynowych. Baterie plot były obsadzane przez kadetów z Marine-Flak-Abteilung 713.

  • bateria plot Mielin (8. Batterie)
  • bateria plot nad zalewem (?. Batterie)
  • bateria plot Kamminke (2. Batterie)
  • bateria plot nad KanaΠem Piastowskim (nieukoƒczona)
  • bateria plot Przytor (Pritter) (5. Batterie ale M. F. A. 233).

——————–

4za H. Danner, Kriegsfischkutter KFK, Hamburg 2001.

5za G. Hahn, Deutsche Netzleger, i S. Breyerem Kriegsmarine Alltag 1933-1945 Werfen, Arsenale, Basen, Liegehafen.

6Obecnie nie zachowały się po nich żadne ślady.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *