Zagłada Ghazi
Podstawowymi jednostkami ofensywnymi flot obu przeciwników zdolnymi do działania w warunkach otwartego morza były okręty podwodne. Indie w roku 1971 dysponowały 4 radzieckimi okrętami typu Foxtrot (proj. 641)2 w specjalnej wersji tropikalnej, zbudowanymi w latach 1966-1968 i 1969-1970 przez stocznię Nowo-Admiraltiejskij Zawod w Leningradzie3. Wyporność nawodna jednostek wynosi 1950 t, a podwodna 2400 t przy długości 91,3 m, szerokości 7,5 m i zanurzeniu 5,1 m. Napęd stanowiły 3 silniki wysokoprężne typu 2D42 o łącznej mocy 5700 KM oraz 3 silniki elektryczne (PG-102 i 2 Pg-101) o łącznej mocy 5400 KM. Zapewniały one maksymalną prędkość nawodną 16,8 węzła, a podwodną 16 węzłów. Zasięg nawodny przy prędkości ekonomicznej wynosił 30 000 Mm, a podwodny odpowiednio 400 Mm. Uzbrojenie obejmowało 10 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm (6 dziób + 4 rufa) z zapasem 22 torped ewentualnie 32 miny + 6 torped. Załoga liczyła 70 marynarzy i oficerów4.
W tym samym czasie na stanie floty Pakistanu znajdowały się również 4 okręty podwodne, w tym 1 oceaniczny, należący do typu Techn. oraz 3 typu Daphné. Do pierwszego typu należał Ghazi, eks-amerykański Diablo zbudowany w roku 1944 przez stoczni ę Portsmouth Navy Yard, a przekazany Pakistanowi na zasadzie dzierżawy w roku 1964 na okres 4 lat. Wyporność nawodna okrętu wynosiła 1570 t, a podwodna odpowiednio 2410 t przy długości 93,3 m, szerokości 8,3 m i zanurzeniu 5,2 m. Napęd stanowiły 4 silniki wysokoprężne, każdy o mocy 1600 KM oraz 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 2700 KM. Układ napędowy zapewniał maksymalną prędkość 20 węzłów w położeniu nawodnym, a 10 węzłów w podwodnym. Zasięg nawodny przy prędkości ekonomicznej sięgał 12 000 Mm, a podwodny 200 Mm. Uzbrojenie składało się z 10 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm (6 dziób + 4 rufa) z zapasem 28 torped. Załoga jednostki liczyła 85 marynarzy i oficerów5.
Okręty podwodne typu Daphné6 zostały zbudowane w latach 1967-1970 w stoczniach francuskich Brest i Le Trait. Wyporność nawodna jednostek wynosiła 869 t, a podwodna 1043 t przy długości kadłuba 57,8 m, szerokości 6,8 m i zanurzeniu 4,6 m. Napęd klasyczny diesel-elektryczny o mocy 2600/1600 KM, zapewniał uzyskiwanie maksymalnej prędkości nawodnej 13 węzłów, a w zanurzeniu 15,5 węzła. Zasięg nawodny przy prędkości ekonomicznej 10 000 Mm, a podwodny na chrapach 3000 Mm. Uzbrojenie składało się z 12 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm (8 dziób + 4 rufa). Załoga liczyła 45 ludzi, w tym 6 oficerów7.
————————-
2 były to Kalvari, Kandeli, Karanj i Kursora.
3 wg Szirokorad A. B., Sowietskije podwodnyje łodki poslewojennoj postronki, Moskwa 1997.
4 wg Szirokorad A. B., Sowietskije podwodnyje…
5 wg Conway`s All the World`s Fighting Ships 1947-1995, London 1995.
6 były to Hangor, Mangro i Shushuk.
7 wg Jane`s Fighting Ships 1986-87, London 1986 r.
