Category: II Wojna Światowa

Atak bombami głębinowymi na okręt podwodny. / Zdjęcie: www.armedconflicts.com 0

Ciekawostka historyczna – Czym tak naprawdę jest Termoklina?

Co można najprościej powiedzieć o termoklinie, jest to warstwa wody, w której następuje szybka zmiana temperatury wraz ze wzrostem głębokości i najważniejsze powyżej i poniżej termokliny zmiany temperatury są o wiele mniejsze. Jakie to może mieć znaczenie dla okrętów podwodnych, woda przecież taka sama, ma tylko inną temperaturę. Jak się okazuje znaczenie może mieć kolosalne, gdyż w termoklinie gdzie jest inna temperatura inaczej rozchodzą się fale emitowane przez sonar. Dzięki temu okręt podwodny, który wpłynie pod taką warstwę wody jest niewidoczny dla okrętu, który go tropi.

Źródło mapy: Washington, DC: dystrybuowane przez Sekcję Usług Edukacyjnych, Biuro Personelu Marynarki Wojennej, Departament Marynarki Wojennej, 1939, Mapa. https://www.loc.gov/item/2013593061/. 0

Ciekawostka historyczna – Filadelfijski szlak morski

Na początku II wojny światowej niemieccy dowódcy nie atakowali neutralnych statków handlowych należących do państw nie biorących udziału w konflikcie ogólnoświatowym a zmierzających do Europy.

Dowódcy U-Bootów sami wyznaczyli szlak do bezpiecznego przejścia statkom neutralnym potocznie nazywając go “szlakiem filadelfijskim”. Przebiegał on przez północny Atlantyk. Statki kierowały się na Islandię a stamtąd płynęły w kierunku Norwegii i neutralnej Szwecji oraz Finlandii.

Łódź latająca Catalina podczas ćwiczebnego zrzutu torpedy Mk XIII w 1942 roku. / Zdjęcie: Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych 0

Cataliny – mordercy niemieckich U-Bootów cz.2

Polowanie na U-Booty

Cataliny od samego początku II wojny światowej zyskiwały sławę, jako mordercy okrętów podwodnych, będąc dla nich śmiertelnym zagrożeniem.

Sukcesów Catalin w konfrontacji z U-Bootami było całkiem sporo. Przedstawiam poniżej aktywność Catalin w zwalczanie niemieckich U-Bootów.

Catalina PBY-5A, która wcześniej wodowała. / Zdjęcie: cgaviationhistory.org 3

Cataliny – mordercy niemieckich U-Bootów cz.1

W czasie II wojny światowej alianci rozbudowywali własne siły ZOP (zwalczanie okrętów podwodnych), które przeciwstawiałyby się niemieckim U-Bootom stale zagrażającym statkom i konwojom zmierzającym przez Atlantyk z USA do walczącej Anglii. Jednym z elementów ZOP była łódź latająca Catalina Consolidated PBY.

U-156 (widoczny dziób) i U-506 podczas akcji ratowania rozbitków z „Laconii”. / Zdjęcie: Leopold Schuhmacher / commons.wikimedia.org 0

Ciekawostka historyczna – Dlaczego niemieckie U-Booty nazywano „pływającymi karawanami”?

W pierwszych latach II wojny światowej straty niemieckich okrętów podwodnych były dość niewielkie. Z czasem rosły na skutek rozwoju przez aliantów broni i sił ZOP. Pod koniec 1941 roku Niemcy straciły łącznie 67 jednostek....

Niemiecki okręt podwodny typ VII C U-751. 0

Ciekawostka historyczna – Dlaczego marynarze na U-Bootach zażywali Peremesin forte?

Okręt podwodny mimo swojej nazwy podczas II wojny światowej, bardzo często płynął na powierzchni. Oszczędzano akumulatory, które tylko wtedy można było naładować. Niewielka jednostka (wymiary U-Boota typ VIIC, długość 67,1 m a szerokość 6,23 m), na średniej lub dużej fali, potrafiła nieźle bujać. Sanitariusze profilaktycznie rozdawali wtedy „Peremesin forte” przeciw chorobie morskiej, która szczególnie mocno dawała się we znaki „świeżym” rekrutom.

Kanonierka Virsaitis ze stojącymi u jej burty trałowcami Imanta i Viesturs. Na fotografii widoczne różnice między obydwoma trałowcami. Viesturs nosił jako wyróżnik dwa białe pasy na kominie, Imanta miała pojedynczy biały pas. Ponadto, różnej wysokości były nawiewniki obydwu okrętów, te na Viesturs były wyższe. / Zdjęcie: zbiory Dmitry Dmitryev 0

Historia Łotewskich Sił Morskich 1919-1940 cz.1

Po wyzwoleniu Rygi spod okupacji bolszewickiej przez wojska łotewskie i  niemieckie pod koniec kwietnia 1919 roku miała miejsce próba zmiany rządu tymczasowego. W Rydze został powołany wspierany przez Niemców rząd pod przywództwem Andrievsa Niedra. Do  lipca 1919 roku w  północnej Łotwie walczyły także oddziały estońskie kontynuujące operację przeciwko armii Niemców Bałtyckich (Landeswehry).

Niemiecki U-Boot typu IXC wraca do bazy. / Zdjęcie: wikipedia.pl 0

Ciekawostka historyczna – Cała prawda o kucharzach pracujących w kambuzie na U-Bootach

Okręt podwodny wypływając w rejs zabierał ze sobą całą masę prowiantu, z którego następnie kucharz w okrętowym kambuzie musiał przygotować posiłki dla całej załogi. Niewiele osób wie, że w rolę kucharza bardzo często na niemieckich okrętach podwodnych wcielał się mianowany przez dowódcę jeden z członków załogi. Czasami zdarzało się, iż okrętowy kuchta wcześni ej potrafił zaparzyć jedynie kawę, herbatę lub ugotować tylko ziemniaki.

Shōkaku w porcie w Yokosuce w dniu 23 sierpnia 1941 roku, kilkanaście dni po oddaniu do służby. / Zdjęcie: www.history.navy.mil 0

Polowanie na „Rannego Niedźwiedzia”

Podczas bitwy na Morzu Koralowym która miała miejsce 5 – 7 maja 1942 roku, bardzo ciężkie uszkodzenia odniósł lotniskowiec Shōkaku, który został trafiony kilkanaście razy torpedami podczas ataków powietrznych z amerykańskich lotniskowców. Trafiony bombami lotniskowiec został wycofany z bitwy i skierowany w drogę powrotną do Japonii, ponieważ tylko stocznie w Japonii były w stanie usunąć tak poważne uszkodzenia i przywrócić pełną wartość bojową lotniskowca. Razem z lotniskowcem Shōkaku w drogę powrotną została skierowana bliźniacza jednostka – lotniskowiec Zuikaku. Depesze o wycofaniu tych jednostek zostały przechwycone 7 maja przez jednostki nasłuchu i odczytane przez amerykańskich kryptologów. Dowództwo Amerykańskiej Marynarki Wojennej postanowiło wykorzystać nadarzającą się okazję i zaatakować okrętami podwodnymi wolno płynące w wyniku uszkodzeń lotniskowce.

Pancernik Nagato – okręt flagowy admirała Yamamoto Isoraku, naczelnego dowódcy Połączonej Floty. / Zdjęcia: zbiory Shizuo Fukui 0

Organizacja Połączonej Floty 6 grudnia 1941 roku

Połączona Flota (jap. Rengō Kantai) stanowiła główną pięść uderzeniową Japońskiej Marynarki Wojennej (jap. Nippon Kaigun). Formacja ta została powołana po raz pierwszy dla potrzeb wojny chińsko-japońskiej z lat 1894-1895, jednak po jej zakończeniu została rozformowana. Wizja nowej wojny, tym razem japońsko-rosyjskiej skłoniła Japończyków do jej reaktywacji 15 grudnia 1903 roku. Później jeszcze kilkakrotnie była rozwiązywana, na trwałe utworzono ją 1 grudnia 1922 roku. Odtąd istniała już nieprzerwanie do zakończenia II wojny światowej, dzieląc swój kres z końcem dotychczasowych dziejów Cesarskiej Marynarki Wojennej.