Polowanie na „Rannego Niedźwiedzia”
Shokaku szczęśliwie wpłynął do portu 17 maja. Lotniskowiec wymknął się kilkunastu okrętom podwodnym. Operacja, która mogła zakończyć się sukcesem została zaprzepaszczona przez dowództwo z Pearl Harbor, które źle oceniło prędkość lotniskowca oraz błędnie rozmieściło okręty podwodne, które miały pilnować wyjść z laguny przy wyspie Truk. Nie udało się również polowanie na lotniskowiec Zuikaku, który także 17 maja szczęśliwie wpłynął do portu w Japonii.
Operacja „Polowanie na Rannego Niedźwiedzia”, ukazała iż dowództwo Marynarki Wojennej nie potrafi pomimo kilkudniowego śledzenia jednostek poprawnie ocenić sytuacji. Analitycy mimo iż ścigane okręty kilka razy uchodziły szczęśliwie czyhającym na nie okrętom podwodnym, nie potrafili poprawnie zanalizować sytuacji i ocenić prędkości szczególnie uszkodzonego Shokaku. Błędne decyzje dowództwa były przyczyną tego, że operacja „Ranny Niedźwiedź” zakończyła się fiaskiem. Możliwość zniszczenia lub wyeliminowania tak groźnych jednostek została zaprzepaszczona.
Amerykańskie okręty podwodne
uczestniczące w polowaniu na Shokaku.
Od grudnia 1941 r. do zatopienia w 1944 r. lotniskowiec uczestniczył w niemal we wszystkich większych bitwach i kampaniach Cesarskiej Marynarki Wojennej (poza bitwą o Midway).
W latach 1943–1944 lotniskowiec Shokaku kontynuował walki jako jeden z najważniejszych lotniskowców floty japońskiej. Ostatecznie Shōkaku został zatopiony 19 czerwca 1944 roku przez amerykański okręt podwodny USS Cavalla, w czasie bitwy na Morzu Filipińskim.
Przeczytaj też:
Ciekawostka historyczna – Czym tak naprawdę jest Termoklina?
Ciekawostka historyczna – Filadelfijski szlak morski
Cataliny – mordercy niemieckich U-Bootów cz.1
Cataliny – mordercy niemieckich U-Bootów cz.2
Geneza, rozwój i doktryna wykorzystania japońskich okrętów podwodnych
