Schemat okrętu podwodnego typu TYPHOON

Opis poszczególnych przedziałów.

1 – kadłub zewnętrzny; 2 – 533 mm dziobowe wyrzutnie torpedowe; 3 – kadłub wewnętrzny (przód); 4 – chowane stery dziobowe; 5 – luki ratunkowe; 6 – pomieszczenie przedziału torpedowego; 7 – przedział sonaru; 8 – 20 wyrzutni pocisków balistycznych R-39; 9 – sterownia; 10 – kapsuły ratunkowe; 11 – peryskopy i anteny chowane; 12 – kiosk; 13 – przedział radiowy; 14 – przedział reaktora; 15 – włazy z bojami komunikacyjnymi (holowanymi); 16 – występy zapobiegające uszkodzeniu łopat śrub przez lód; 17 – przedział z turbinami; 18 – przedział maszynowy, 19 – prowadnice hydrodynamiczne; 20 – pionowe stery rufowe; 21 – stery; 22 – śruba napędowa; 23 – stery poziome rufowe; 24 – sonar; 25 – chowane stery strumieniowe; 26 – przedział rakietowy; 27 – przedział dla załogi; 28-2 x reaktory jądrowe OK-650; 29 – przedział z wałem napędowym; 30 – stabilizator poziomy; 31 – kadłub wewnętrzny (przód); 32 – kadłub wewnętrzny (prawa burta); 33 – kadłub wewnętrzny (lewa burta); 34 – przedział centralny; 35 – kadłub wewnętrzny (rufa); 36 – zbiornik balastowe (do szybkiego zanurzania)

Okręty podwodne projektu 941 (w kodzie NATO Typhoon) – radzieckie okręty podwodne z napędem atomowym skonstruowane w biurze projektowym Rubin do przenoszenia 20 pocisków balistycznych SLBM typu R-39. Są to największe kiedykolwiek zbudowane okręty podwodne na świecie. Ich tytanowy kadłub sztywny ma strukturę katamaranu pokrytego pojedynczym kadłubem lekkim ze stali. W zakładzie nr 402 (Siewmasz) zbudowano ogółem sześć jednostek tego projektu, z których w służbie czynnej pozostaje dziś jedynie jednostka TK-208 „Dmitrij Donskoj”, pełniąca rolę platformy testowej dla nowo opracowywanych rosyjskich pocisków balistycznych.