Rosyjskie marzenia o potędze

Marynarka Wojenna wychodziła z przekonania opartego częściowo nad pracami z kompleksem Topol, który w początkowej fazie realizacji projektu, również sprawiał problemy techniczne, lecz zostały one ostatecznie rozwiązane. Niepowodzenia Buławy były przedstawiane jako kolejne etapy, które prowadzą do udoskonalenia projektu. Sugerowano wręcz iż podobnie było z wspomnianym już kompleksem Topol (kilka prób z kompleksem Topol również zakończyło się niepowodzeniem).

Problemy, których nie ma

W lipcu 2009 roku wicepremier Federacji Rosyjskiej Siergiej Iwanow przypomniał iż podczas wprowadzania do uzbrojenia jeszcze ZSRR kompleksu Topol, było przeprowadzonych 20 prób z tym pociskiem. Odpierał zarzuty dziennikarzy twierdząc iż w przedsięwzięciu tym jest zaangażowanych 650 przedsiębiorstw i trudno jest sprawdzić jakość wszystkich podzespołów. Zapewniał o wprowadzeniu surowej dyscypliny związanej z kontrolą jakości wszystkich przedsiębiorstw uczestniczących w przedsięwzięciu. Niestety kolejne próby nie potwierdziły tych zapewnień, a oświadczenia ministra uzbrojenia Federacji Rosyjskiej Władimira Popwkina dotyczące zakończenia wszelkich prób z kompleksem Buława do końca 2009 roku okazały się czystą fikcją mającą na celu sprawienie wrażenia opanowania problemów technicznych.

Oczywiście takie opóźnienia nie są niczym niezwykłym. Amerykanie też mieli kłopoty ze swą rakietą Trydent-2, także lokowaną na okrętach podwodnych. Buława ma jednak większe znaczenie polityczne, niż strategiczne. Rosjanie postrzegają wprowadzenie tej rakiety na wyposażenie floty jako niezbędny element parytetu nuklearnego z Ameryką, i być może dlatego koszty nie grają tutaj żadnej roli. W tym samym czasie kiedy miliardy rubli idą na Buławę znaczna część sił konwencjonalnych pozostaje zaniedbana.

Za symptom złego stanu w jakim znajduje się rosyjski kompleks przemysłowo-wojskowy uznać można również fakt starania się o zakup francuskich Mistrali, gdyż brakuje nowoczesnych okrętów. Zakup ten jest jedyną szybką szansą na zmodernizowanie floty w oparciu o obce projekty, których również brakuje w Rosji.

Rakieta R-30 Buława nadal jest niesprawna, kolejne próby kończą się niepowodzeniem a najnowsze informacje wskazują na błędy w samym projekcie. Gdyby była to prawda wtedy trzy najnowsze atomowe okręty podwodne pozostałyby bez uzbrojenia. Prace nad projektem R-30 Buława trwają już 15 lat. Wydano na ten projekt olbrzymie pieniądze, według Anatolia Tsyganoka dyrektora MWFC wiele pieniędzy zostało wyrzuconych w błoto. Anatolij Tsyganok problemy z projektem widzi w osobach nad nim pracujących. Średnia wieku osób uczestniczących w projekcie i pracujących w biurze konstrukcyjnym MIT (który realizuje ten projekt) to 55 – 60 lat. Brakuje ludzi młodych, zdolnych którzy wybierają bardziej intratne posady odchodząc z instytucji badawczych związanych z wojskiem, lub wręcz nie wykazują chęci pracy w takich ośrodkach.

Finanse, gospodarka, zaawansowana technologia realną siłą

Reasumując Rosja aspirując do miana państwa o znaczeniu mocarstwowym przeznacza z roku na rok coraz więcej pieniędzy na zbrojenia. Według danych z Pentagonu oraz Rond Corporation wydatki na militaria kształtują się następująco:

• Rosja: 40 mld USD – wzrost w stosunku do roku poprzedniego o 16,30%
• Chiny: 57,229 mld USD – wzrost w stosunku do roku poprzedniego o 17,50%
• USA: 662,6 mld USD – wzrost w stosunku do roku poprzedniego o 4,40%.

<p>Patrząc na powyższe dane pamiętać należy, że Chiny i Rosja to kraje nie w pełni demokratyczne, nie posiadają wiarygodnych źródeł informacji. Według dokumentów opracowanych przez analityków wojskowych same Chiny mogą wydawać na zbrojenia nawet trzy razy więcej pieniędzy a Rosja do podanej wyżej kwoty mniej lub nawet więcej. Dysproporcja jest jednak tak olbrzymia iż faktycznym jedynym mocarstwem nadal pozostają Stany Zjednoczone, których pozycja nie ulegnie tak szybko zachwianiu. Rosja będzie musiała przejść jeszcze długi okres niezbędnych reform w wojsku powiązanych z olbrzymim dofinansowaniem tego sektora by móc myśleć o powrocie silnego państwa z którym wszyscy będą się liczyć nie tylko ze względu na bogactwa naturalne lecz a może przede wszystkim ze względu na posiadanie nowoczesnej armii w której istotnym czynnikiem będzie silna, nowoczesna i liczna flota z atomowymi okrętami podwodnymi w służbie a nie w deklaracjach i planach przedstawianych co jakiś czas mediom.

Witold Rychter

Bibliografia:

1. Bartłomiej Bartoszek, Nowoczesna armia, nowoczesna Rosja?

2. www.wikipedia.pl

3. www.handelsblatt.de

4. Tomasz Bilecki, Rosja zamierza zredukować swoją armię o 10 proc.

5. www.gazeta.pl

6. RIA Novosti

7. Polska Agencja Prasowa

8. www.altair.com.pl