Neptune Strike 2023-1


Witold RYCHTER


Siły Uderzeniowe i Wsparcia Marynarki Wojennej NATO (STRIKFORNATO) oraz Szósta Flota Stanów Zjednoczonych (SIXTHFLT) zakończyły 28 lutego dziewiątą fazę długo planowanej serii działań NATO w ramach Projektu Neptune.
Siły Uderzeniowe i Wsparcia Marynarki Wojennej NATO (STRIKFORNATO) oraz Szósta Flota Stanów Zjednoczonych (SIXTHFLT) zakończyły 28 lutego dziewiątą fazę długo planowanej serii działań NATO w ramach Projektu Neptune.

Siły Uderzeniowe i Wsparcia Marynarki Wojennej NATO (STRIKFORNATO) oraz Szósta Flota Stanów Zjednoczonych (SIXTHFLT) zakończyły 28 lutego dziewiątą fazę długo planowanej serii działań NATO w ramach Projektu Neptune.

Podczas Neptune Strike 2023-1 (NEST 23.1) 31 okrętów wojennych, 135 samolotów oraz 8386 marynarzy i marines z 21 krajów wykonywało szereg ćwiczeń odstraszających i zwalczających potencjalne zagrożenie zarówno na morzu, w powietrzu oraz na lądzie. Działania te dowodzą, że morskie partnerstwa Sojuszu NATO, działającego już od siedmiu dekad, pozostają silne i aktualne jak nigdy dotąd.

Jestem dumny z wyników tego zespołu w wykazywaniu wymienności podczas prowadzenia niezwykle złożonych działań na najwyższym poziomie. Czasy są dzisiaj niepewne dlatego możliwości i wola NATO musi być niezłomna w wykonywaniu różnych misji. Dzięki zaufaniu, pomysłowość i wytrwałość wykazanych przez marynarzy, marines i pilotów posiadamy wystarczające siły odstraszania i zwalczenia każdego agresora. Jesteśmy gotowi do obrony Sojuszu.

– powiedział wiceadmirał Ishee, dowódca STRIKFORNATO, jak i US Sixth Fleet.

Ta najnowsza odsłona serii Projektu Neptune skupiła się na grupie uderzeniowej George HW Bush Carrier Strike Group, włoskim lotniskowcu ITS Cavour i hiszpańskim desantowym okręcie ESPS Juan Carlos I, które operują na Morzu Śródziemnym. Jednostki wspierające z Grecji, Turcji, Chorwacji, Węgier, Holandii i Albanii wniosły dodatkowe siły wsparcia, podkreślając spójną integrację sojuszu.

Na Morzu Bałtyckim aktywnie działał niszczyciel rakietowy USS Arleigh Burke (DDG 51) i niemiecka fregata FGS Hessen. Okręty zademonstrowały zdolność NATO do koordynowania działań na ogromnych odległościach i w różnych środowiskach w celu odstraszania agresora oraz zapewniania wystarczających środków do obrony Sojuszu. Okręty wzięły udział w złożonych symulowanych ćwiczeniach celowania, podczas których zaatakowały i zniszczyły duński samolot bezzałogowy, potwierdzając zdolność NATO do prowadzenia zintegrowanej obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej.

23 lutego francuski lotniskowiec FS Charles de Gaulle, działający pod francuskim dowództwem narodowym, dołączył do trzech grup uderzeniowych NATO pływających po Morzu Śródziemnym, zwiększając liczbę lotniskowców sojuszniczych w regionie do czterech. W ciągu dwóch dni Charles de Gaulle wraz ze swoim zaokrętowanym skrzydłem powietrznym myśliwców Rafale skoordynował z pozostałymi trzema lotniskowcami przeprowadzenie symulowanego uderzenia lotniskowca i działań obronnych lotniskowca, wzmacniając zbiorową obronę.

W sumie w trakcie NEST 23.1 odbyło się 37 działań, na które składało się 198 lotów bojowych samolotów, dwa wspólne ćwiczenia odzyskiwania personelu i dwie symulowane operacje uderzenia trzech lotniskowców. 

Uderzenia aż trzech lotniskowców to pierwsze takie ćwiczenia, kiedy trzy lotniskowce przeprowadziły wspólnie symulowane uderzenia w NATO. NEST 23.1 udowodnił, że NATO ma zarówno determinację, jak i możliwości techniczne, aby odpowiedzieć na każde zagrożenie, w dowolnym miejscu i czasie.

Chociaż liczby są imponujące, udana realizacja NEST 23.1 reprezentuje determinację NATO jako jednego sojuszu do obrony wszystkich swoich państw członkowskich poprzez zaawansowane zdolności i wymienność poszczególnych jednostek bojowych.

NEST 23.1 to naturalna ewolucja zdolności NATO do integrowania wysokiej klasy jednostek uderzeniowych na morzu działających w ramach sojuszniczych grup uderzeniowych lotniskowców i ekspedycyjnych grup uderzeniowych w celu wsparcia obrony Sojuszu.

Od ponad 80 lat Siły Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w Europie i Siłach Morskich Stanów Zjednoczonych w Afryce (NAVEUR-NAVAF) tworzą strategiczne relacje z sojusznikami i partnerami, wykorzystując wspólne wartości w celu zachowania bezpieczeństwa i stabilności.

Szósta Flota Stanów Zjednoczonych jest na stałe przydzielona do NAVEUR-NAVAF i wykorzystuje wszystkie dostępne siły morskie w realizacji wspólnych ćwiczeń i morskich operacji.

Źródło: Szósta Flota USA

Przeczytaj też:

Rozpoczęcie projektu LIFE-SEADETECT kierowanego przez Naval Group na rzecz ochrony waleni

Australia dołącza do programu wsparcia eksploatacji torped MU90

Jednostki patrolowe dla Egiptu

Wzrost aktywności US Navy na Oceanie Arktycznym

Rozpoczęto pracę nad drugą fregatą typu 31 dla Royal Navy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *