Typ NAZARIO SAURO
Witold RYCHTER
PRODUCENT: Włochy – pierwszą jednostkę zbudowano w 1980 r.
KLASA: Myśliwski okręt podwodny o napędzie spalinowo-elektrycznym.
DANE TECHNICZNE:
Podklasa Sauro:
- Wyporność nawodna: 1456 ton
- Wyporność podwodna: 1641 ton
Salvatore Pelosi podklasy:
- Wyporność nawodna: 1476 ton
- Wyporność podwodna: 1662 ton
Primo Longobardo podklasy:
- Wyporność nawodna: 1653 ton
- Wyporność podwodna: 1862 ton
Wymiary okrętu: długość 63,9 do 66 m, szerokość 6,83 m, zanurzenie 5,7 do 6,3 m – różnice w wymiarach są wynikiem modyfikacji tego typu.
Napęd: Spalinowo-elektryczny na jedną śrubę. Trzy zespoły generatorów spalinowo-elektyrcznych GMT A210 i 16, każdy o mocy 1070 KM; jeden silnik elektryczny typu Mirelli.
Prędkość nawodna: 12 w. przy 2210 KM
Prędkość podwodna: 19 w. przy 3650 KM
Załoga: 7 oficerów i 44 marynarzy
KONSTRUKCJA/URZĄDZENIA ELEKTRONICZNE:
Okręty typu Nazario Sauro miały nowoczesny kroplowy kształt kadłuba z pojedynczym krzyżowym układem usterzenia rufowego i pojedynczą śrubą. Przednie stery głębokości zostały rozmieszczone na kiosku w podobny sposób jak na jednostkach amerykańskich. Jednokadłubowa konstrukcja miała zapewnić mniejszy ciężar okrętom.
Włoski okręt podwodny kadłub sztywny, w przedniej części miał kształt cylindryczny, a w rufowej zbieżny. Kadłub wykonany został ze stali o podwyższonej wytrzymałości HY 80, pozwalającej na zanurzenie się okrętu do głębokości 300 m. Kadłub sztywny postanowiono zamknąć z obu stron półkolistymi grodziami. Pod kioskiem zastosowany został układ dwupokładowy z przedziałem dowodzenia oraz przedziałem oficerskim na górnym pokładzie. Na pokładzie dolnym rozmieszczono dwie baterie akumulatorów obejmujących 148 ogniw. Pomieszczenia załogi umieszczono za miejscem składowania zapasowych torped.
Siłownie konstruktorzy podzielili na trzy przedziały. Przedni mieści trzy generatory spalinowe montowane rzędowo na podstawach sprężystych tak by w jak największym stopniu zminimalizować możliwość przenoszenia drgań na kadłub zewnętrzny. W ostatnim przedziale umieszczony został ogromny dwutwornikowy silnik napędowy Marelli. Silnik ten może być chłodzony wodą i przez krótki czas może dostarczać moc 4200 KM. Podczas przeprowadzanych prób morskich okręt utrzymywał prędkość 19,3 w przez 1 godzinę.
Włoscy konstruktorzy dużo uwagi poświęcili na wyciszenie oraz odporność na wstrząsy. Izolowano specjalnym materiałem dźwiękochłonnym całą maszynownię, a także zastosowano elastyczne połączenia rufowe. Również opracowano odpowiednią siedmiopłytową wolnoobrotową śrubę, która w znaczny sposób redukuje zjawiska kawitacyjne przy dużych prędkościach.
Chrapy umożliwiające pływanie tuż pod powierzchnią wody mają stosunkowo mały przekrój a ich konstrukcję opracowano z myślą o znikomej powierzchni echa radarowego.
Jednostki te są bardzo przydatne do działań na stosunkowo płytkich akwenach Morza Śródziemnego. Duża prędkość podwodna i dobra manewrowość są najważniejszymi zaletami tych okrętów.
Podczas budowy dwóch ostatnich okrętów typu Nazario Sauro tj. S524 Primo Longobardom i S525 Gianfranco Hazzana Priaroggia zadbano w dużej mierze o jak najlepsze wyciszenie wszystkich urządzeń mechanicznych. Okręty dodatkowo zostały obłożenie kadłuba płytami dźwiękochłonnymi, dzięki którym mają być trudniejsze to wykrycia.
W okresie od 1999 do 2002 roku okręty trzeciej serii tj. S522 Salvatore Pelosi i S523 Giuliano Prini przeszły gruntowną modernizację. Wymieniono przestarzały sprzęt i zainstalowano nowy system walki.
