Rosyjskie biuro projektowe Rubin twierdzi, że indyjski okręt podwodny Project-75 jest nierealistyczny
Według informacji opublikowanych przez Economic Times 25 sierpnia 2022 r. Andrey Baranov, zastępca dyrektora generalnego Rubin Design Bureau, powiedział, że program budowy indyjskiego okrętu podwodnego projekt 75I jest nierealny, ponieważ odpowiednie technologie do jego budowy nie mogą zostać udostępnione w ściśle określonych ramach czasowych.
Okręty podwodne typu Project 75 (Indie), w skrócie P-75I, to planowane okręty podwodne z napędem spalinowo-elektrycznym, które mają być budowane dla indyjskiej marynarki wojennej. Typ P-75I jest kontynuacją okrętów podwodnych typu P-75 z Indyjskiej Marynarki Wojennej.
W ramach tego projektu Indyjska Marynarka Wojenna zamierza pozyskać sześć konwencjonalnych szturmowych okrętów podwodnych z napędem spalinowo-elektrycznym, które będą charakteryzować się zaawansowanymi rozwiązaniami – w tym niezależnym napędem powietrznym (AIP), ISR, siłami operacji specjalnych (SOF), walką przeciwokrętową (AShW). ), walką z okrętami podwodnymi (ASW), zdolnością do ataku na cele lądowe. Wszystkie sześć okrętów podwodnych ma powstać w Indiach w ramach inicjatywy „Make in India”.
21 stycznia 2020 r. rząd Indii (GoI) wybrał dwie indyjskie stocznie – Larsen & Toubro (L&T) oraz Mazagon Dock Limited (MDL), jako dwie stocznie które zbudują okręty podwodne P-75I. Równolegle rząd Indii wybrał pięciu zagranicznych producentów wyposażenia (OEM), okrętów podwodnych typu P-75I – ThyssenKrupp Marine Systems (TKMS) z Niemiec, Rubin Design Bureau z Rosji, Navantia z Hiszpanii, Naval Group z Francji oraz Daewoo Shipping & Marine Engineering (DSME) z Korei Południowej.
Rosjanin Andrey Baranov zachwalał szczególnie okręt podwodny typu Amur (nazwany tak od rzeki Amur), który jest jednym z najnowszych rosyjskich projektów okrętów podwodnych. Jest reklamowany jako eksportowa wersja typu Łada, unowocześniona wersja okrętu podwodnego typu Kilo z ulepszoną charakterystyką maską akustyczną, nowymi systemami walki i opcją napędu niezależnego od powietrza (AIP). Okręt typu Amur-1650 jest większy i przeznaczony do dłuższych misji. Amur-950 jest uzbrojony w system rakietowy VLS zdolny do salwy ogniowej do wielu wcześniej wyznaczonych celów.
Sygnatury sonarowe tych okrętów podwodnych są kilkakrotnie niższe niż starszych okrętów podwodnych typu Kilo. Oba projekty wyposażone są w elektroniczne uzbrojenie bojowe nowszej generacji stworzone w oparciu o najnowsze osiągnięcia nauki i techniki. Mogą być wyposażone w ogniwa paliwowe AIP, co znacznie poprawia wytrzymałość i zasięg tych okrętów w zanurzeniu. Możliwość instalacji napędu AIP daje możliwość modernizacji istniejących okrętów podwodnych tego typu.
Konstruktorzy Amura zapewniają, że te okręty mogą działać we wszystkich częściach świata, z wyjątkiem obszarów o stałej pokrywie lodowej, w każdych warunkach pogodowych na płytkich i głębokich akwenach.
Źródło: navyrecognition.com
Przeczytaj też:
AUKUS – partnerstwo na rzecz przyszłości
HMAS Toowoomba testuje nowe rakiety ESSM
HMS Tamar chroni raj morski na brytyjskim terytorium Oceanu Indyjskiego
NATO rozpoczyna ćwiczenia przeciw okrętom podwodnym Dynamic Manta 23 w pobliżu Sycylii
