Fregata ZOP Royal Navy HMS Iron Duke
Fregata typu 23 lub Duke to typ fregat zbudowanych dla brytyjskiej Royal Navy. Zostały zaprojektowane do zwalczania okrętów podwodnych, ale były używane do wielu zastosowań.
Połączona instalacja napędowa Diesel Electric and Gas Turbine (CODLAG) pracująca w trybie napędu elektrycznego z napędem bezpośrednim zapewnia niską sygnaturę hałasu przy niskich prędkościach, podczas gdy wyższe prędkości są osiągane przez turbiny gazowe pracujące przez przekładnie redukcyjne. Takie rozwiązanie jest korzystne przy tropieniu i zwalczaniu okrętów podwodnych.
Uzbrojenie fregaty Typ 23 obejmuje pocisk przeciwokrętowy Harpoon zdolny do niszczenia wrogich okrętów na znacznej odległości (maksymalny zasięg tych pocisków to 130 km). Zamontowany we wszystkich fregatach typu 23 Harpoon jest zaawansowanym pociskiem przeciwokrętowym zdolnym do uderzania w cele.
Fregaty Typu 23 są wyposażone w 4,5-calowe działo morskie BAE Mk 8. Działo może wystrzelić do 24 pocisków odłamkowo-burzących na minutę, o wadze ponad 40 kg (80 funtów). Głównym celem działa jest Naval Gunfire Support – artyleryjskie bombardowanie celów nabrzeżnych. W tej roli działo jest w stanie wystrzelić odpowiednik sześciodziałowej baterii nabrzeżnej.
Typ 23 jest również uzbrojony w 32-ogniwowe Sea Wolf GWS.26 VLS (vertical launch system). Seawolf jest swoistą tarczą brytyjskiej floty fregat chroniącą przed atakiem z powietrza. W służbie są od ponad 30 lat i sprawdził się w walce. Pozostają nadal potężną bronią. Seawolf ma na celu obronę pojedynczego okrętu, a nie grupy zadaniowej.
W celu ścisłej ochrony Typ 23 jest uzbrojony w broń małego kalibru, taką jak SA80, karabin maszynowy ogólnego przeznaczenia i działa 9 mm do użytku zarówno przeciwko celom nawodnym, jak i powietrznym. W przeciwieństwie do większości systemów uzbrojenia okrętu, działa te nie są sterowane radarowo i komputerowo, ale celowane i wystrzeliwane przez załogi dział na górnym pokładzie.
Przeczytaj też:
