Witold RYCHTER
Data i miejsce urodzenia | 1 listopada 1917 |
Data i miejsce śmierci | 29 listopada 1995 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1939–1946 |
Siły zbrojne | Marynarka Wojenna RP |
Jednostki | ORP Sokół |
Stanowiska | dowódca plutonu w Coëtquidan, oficer broni na ORP Sokół, dowódca ORP Sokół, |
Główne wojny i bitwy | II wojna światowa |

Tadeusz Bernas był w 1939 roku słuchaczem Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej. Jako podchorąży starszego rocznika 30 sierpnia opuścił Gdynię na pokładzie niszczyciela ORP Grom, realizującego plan Peking. Promocję na stopień podporucznika marynarki otrzymał w Wielkiej Brytanii 2 marca 1940 roku, ze starszeństwem z dniem 15 października roku poprzedniego.
II Wojna Światowa
Od 10 marca 1940 roku był dowódcą plutonu w morskim batalionie szkolnym w Coëtquidan. 28 czerwca tegoż roku został dowódcą kutra patrolowego P-3, pełnił tę funkcję do 5 października, gdy został pozostawiony w dyspozycji dowódcy okrętu podwodnego ORP Wilk.
W styczniu 1941 roku znalazł się w pierwszej załodze przejmowanego od Royal Navy okrętu podwodnego ORP Sokół, jako oficer nawigacyjny. Uczestniczył w pierwszej kampanii śródziemnomorskiej okrętu, 12 lutego 1942 roku dowodził grupą abordażową zajmującą szkuner Giuseppina. 3 maja został awansowany do stopnia porucznika marynarki a od 28 lipca pełnił funkcję oficera broni podwodnej na Sokole. W marcu 1943 roku został zastępcą dowódcy okrętu i na tym stanowisku odbył drugą kampanię śródziemnomorską tej jednostki. 7 lutego 1945 roku został mianowany dowódcą swego okrętu. Natomiast 3 maja tegoż roku otrzymał awans na kapitana marynarki. 17 czerwca został ranny w wypadku samochodowym, jego obowiązki na Sokole przejął na czas rekonwalescencji komandor podporucznik Bolesław Romanowski. Później Tadeusz Bernas powrócił do dowodzenia okrętem i pozostał na nim aż do zwrotu jednostki Brytyjczykom.


Po wojnie
Po demobilizacji na krótki czas wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia, następnie rozpoczął studia na Wydziale Wodno-Lądowym Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie. Po ukończeniu uczelni podjął pracę w brytyjskiej filii amerykańskiego przedsiębiorstwa, w 1974 roku przeniósł się do kanadyjskiego biura w Toronto. Działał w organizacjach emigracyjnych, był współzałożycielem, sekretarzem (1983) i II wiceprezesem (1984) koła Stowarzyszenia Marynarki Wojennej w Kanadzie oraz delegatem do Komisji Opieki nad Pomnikiem Katyńskim.

Przyznane odznaczenia
![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari | Krzyż Walecznych (dwukrotnie) | Medal Morski (czterokrotnie) |
oprac. Witoold Rychter
Najnowsze komentarze